سحر نزدیک شده...

ای پیشوای زنده! چه بسیار جمعه ها بر باد رفته و چه بسیار غروبها منتظر که شمرده ایم و تو نیامده ای.

اکنون من خسته و ناتوان ولی مشتاق و منتظر سر بر آسمان خدایت بلند کرده ام، زیبایی ماه را از بر می کنم، ستارگان پر نور را می شمارم، و در این اندیشه ام که چرا این جمعه نیز بدون تو گذشت.

چرا نتوانست میزبان گامهای پاک تو باشد. صد حیف که اینبار نیز گل های خسته از هجر تو پرپر شدند و تو را ندیدند.

بزرگا جمعی به تو مشتاق گوشه عزلت گرفته و چشم در چشم روشن ماه دوخته اند تا شاید عکس روی تو را در قرص درخشان ماه نظاره کنند. اینان صدایت می کنند. تورا می خواهند و تو رویای سپید آنانی.

ای از نظر ها غایب، شب هنگام است و دیدگان خسته ام خواب آلود آسمان سیاه و سرد است و ماه، حیران از طول شب، و در این سکوت مطلق ، تنها چیزی که دلم را آرام می کند زمزمه نام توست.

مولای من! بیا با آمدنت خانه دل ها را بار دیگر صفایی ده

بیا و زنجیر ظلم و جور خسم را از گردن روح پاره کن

بیا و بت های حرام دل را بشکن و به جایشان شاخه ای از گلهای بوستان اقدس الهی بنشان

این جمع مرید و منتظر، چشم به سپیدی تو دوخته است.

سحر نزدیک شده،

                       ای کاش هنگامه موعود الهی نیز نزدیک باشد

پروردگارا!

مرا در کوتاهی در حقّت، تجاوز از حدودت، و در گذشتن از احکامت توبیخ مکن،

مرا از خواب بی خبران، خواب آلودگی مسرفان و چُرت به خود وانهادگان بیدار فرما،

رشتۀ قلبم را بگیر و به راهی ببر که اهل طاعت خود را به آن گماشته ای،

مرا پناه ده از آنچه از تو دورم گرداند و مانع بهره مندی من از تو گردد.

فرق مؤمن و غیر مؤمن در این نیست که این خطا می کند و آن خطا نمی کند، فرق آنها در این است که مومن خطای خود را تکرار نمی کند، بیش از یک بار خطا نمی کند، اما غیر مومن چندین بار صدمۀ کاری را می خورد و باز آنقدر بصیرت ندارد که بار دیگر تکرار نکند.

ایست!!!

ایستگاه تفکر

ترک کارهای بد صدقه است. (پیامبر اکرم ص)

خوشبخت کسی است که فرصت اندیشیدن به بدبختی را نداشته باشد. (امام علی ع)

اگر می خواهید چیزی به کسی یاد دهید با رفتارتان و نه با سخنانتان به او یاد دهید.

اگر در اولین قدم، موفقیت نصیب ما می شد، دیگر سعی و تلاش معنی و مفهومی نداشت.

وصیّتی از جنس بهشت...

...شما را به تقوی و ترس از خدا سفارش می کنم و اینکه دنیا را نطلبید اگرچه دنیا شما را بخواهد و به آنچه از زخارف دنیا از دست شما رفته باشد تاسف مخورید و سخن راست و حق گوئید و برای پاداش آخرت کار کنید، ستمگر را دشمن باشید و ستمدیده را یاری نمائید. شما وهمه ی فرزندان و اهل بیتم و هرکه را که نامه ی من به او برسد بتقوی و ترس از خدا و تنظیم امور زندگی و سازش میان خودتان سفارش می کنم، زیرا از جد شما پیغمبرﷺ شنیدم که می فرمود: سازش دادن میان دو تن از نظر پاداش بهتر از نماز و روزه ی مستحبی است. از خدا درباره یتیمان بترسید و برای دهان آنها نوبت قرار مدهید که گاهی سیر و گاهی گرسنه باشند و در اثر بی توجهی شما در نزد شما ضایع نگردند ...

بترسید از خدا درباره ی قرآن که دیگران با عمل کردن به آن بر شما پیشی نگیرند، درباره ی نماز از خدا بترسید که ان ستون دین شما است ...

اگر در زندگی امری پیش آید که پای دنیا و آخرت شما در میان باشد، از دنیا بگذرید و آخرت را بپذیرید. در سختیهای روزگار متکی به خدا باشید و در انجام هر کاری از او استعانت جویید. با مردم برافت و مهربانی و خوشروئی و حسن نیت رفتار کنید و فضائل نفسانی مخصوصا تقوی و خدمت به نوع را شعار و سازید. کودکان خود را نوازش کنید و بزرگان و سالخوردگان را محترم شمارید ...

فرازهایی از وصیتنامه امیرالمومنین علی (علیه السلام)

حضرت علی علیه السلام به فرزندش امام حسن علیه السلام فرمودند:

پسرم! چهار چیز از من یادگیر(خوبی ها) و چهار چیز به خاطر بسپار(هشدارها) که تا به آنها عمل می کنی زیان نبینی:

خوبی ها

1-همانا ارزشمندترین بی نیازی، عقل است.

2-بزرگترین فقر، بی خردی است.

3-ترسناک ترین تنهایی، خودپسندی است.

4-گرامی ترین ارزش خانوادگی، اخلاق نیکوست.

هشدارها

1-از دوستی با احمق بپرهیز، چرا که می خواهد به تو نفعی رساند، اما دچار زیانت می کند.

2-از دوستی با بخیل بپرهیز، زیرا آنچه را که سخت نیاز داری از تو دریغ می کند.

3-از دوستی با بدکار بپرهیز، که با اندک بهایی تو را می فروشد.

4-از دوستی با دروغگو بپرهیز، که او به سراب ماند، دور را به تو نزدیک و نزدیک را دور می نمایاند.

(حکمت38 نهج البلاغه)

... خویشاوندانت را گرامی دار، زیرا آنها بال و پر تو می باشند که با آنها پرواز می کنی، و ریشۀ تو هستند که به آنها باز می گردی، و دست نیرومند تو می باشند که با آن حمله می کنی...

فرازی از نامۀ 32 نهج البلاغه

مبادا هرگز دچار خودپسندی گردی! و به خوبی های خود اطمینان کنی و ستایش را دوست داشته باشی، که اینها همه از بهترین فرصت های شیطان برای هجوم آوردن به توست و کردار نیک نیکوکاران را نابود سازد.

فرازی از نامۀ 53 نهج البلاغه